zaterdag 31 oktober 2009

Herfst

Bladeren harken en spelen maar ....

Schoothondje


Jan en Jos zijn twee dagen op bezoek geweest op doorreis terug naar Nederland. Ze hebben met de caravan naast het huis gestaan. Voordat ze weer vertrekken naar Nederland genieten we nog van een kopje koffie op het terras op deze mooie herfstdag. In het zonnetje uit de wind is het goed uit te houden.
Calou, ons schoothondje is er ook bij. Te groot daarvoor...? Ach, dat valt toch wel mee...
Het is in elk geval op en top genieten.

maandag 19 oktober 2009

Op de bank

Huisregel voor honden : niet op de bank.
Nou ja, tenzij je door de baasjes wordt uitgenodigd en ze het rode kleed op de bank uitspreiden. Dat hoef je Calou ook niet twee keer te zeggen dat ie op de bank mag. Dat commando kent hij uitstekend en wordt ook direct uitgevoerd. En dan genieten maar.
 
Soms vindt Calou het zelf wel tijd om eens op de bank te gaan liggen en kijkt dan hoopvol naar het kleed dat op de armleuning ligt (er op springen zonder dat het kleed er ligt doet hij niet). Jammer nou. Dat kleed valt niet vanzelf op de bank als je er naar kijkt. En erger nog ... als je het kleedje op de bank probeert te kijken laten de baasjes je die avond helemaal niet op de bank. Da's pech.

zondag 4 oktober 2009

Calou als model

De trimster uit Montmélian had Calou in mei zijn zomerkapsel gegeven. Ze konden het zo goed met elkaar vinden dat ze destijds al had aangegeven dat ze Calou wel eens een keer als model mee zou willen nemen voor een cursus.

Eind september ging ik met Calou bij de trimster langs om een borstel te kopen en toen sprak ze mij er weer over aan. Omdat Calou nog steeds kwispelend de salon inging en blij was om Catherine weer te zien leek het me geen probleem. Catherine zou naar een stage gaan waarbij een italiaanse kampioentrimmer een koningspoedel zou trimmen. Het liefst had ze dus een koningspoedel mee gehad, maar gezien dat niet lukte vroeg ze Calou mee. Zo zou ze in elk geval het lijf kunnen doen en ze vond het wel erg leuk om de Australisch Labradoodle mee te nemen en voor te stellen omdat die nog helemaal niet bekend is in Frankrijk. Vooraf had ik haar informatie gegeven over de rasstandaard en de historie van het ras. Ook aangegeven dat in mei de oren iets te lang waren gelaten en dat die dus eigenlijk op lengte van de baard hoorden te zijn.

's Morgens om 7 uur kwam Catherine Calou ophalen en nog voordat we iets hadden gezegd zat hij al bij haar in de auto. Keek niet eens meer om. Catherine had heel wat vragen gehad over het ras van de medecursisten en organisatoren en ze had zich samen met Calou prima vermaakt. Het resultaat is prima geslaagd, ook al maken we normaal gesproken een Australisch Labradoodle altijd weer nat na een borstelbeurt zodat hij zijn krullen weer in zijn vacht heeft.


De fokster vond hem dan ook helemaal niet mooi op bovenstaande foto, "net een poedel". Inmiddels heeft Calou zijn krullen weer terug. Hij is in elk geval weer makkelijk te onderhouden voor de komende zes maanden en daarmee zijn zowel Calou als ikzelf erg blij.